رواية النصيب أن أكون معك
انت في الصفحة 3 من 3 صفحات
طوله اقصر من كده
ميار غريبه ده قال كل علامات اللى تاكد انه هو صاحب الجاكت
نسمه يمكن صاحبه
ميار ما كان يقول من الاول ..يعنى الولد بيهزر خليكى انتى اما اشوف حكايته اى حاتى الجاكت
باك
مرتضى وينظر الى عمر انا كنت هقولك الحقيقه ..
عمر انت عارف لو كانت خطيبتك هى نسمه صدقنى انا عمرى ماكنت هسيبها لك ..
عمر.. بنرفزه قوم معيا
مرتضى على فين
عمر صلح اللى عملته تعالى انت وخطيبتك عشان اروح لنسمه
مرتضى طيب روح وحنا جاين وراك .
عمر دقيقه واحده عشان مكسرش الكافيه على دماغك ياصاحبى ..
مرتضى يضحك حاضر
عمر بطل ضحك انت حسابك معيا بعدين انا هروح اشغل العربيه
مرتضى مقولتيش ليه انك عرفتنى ليه سبتنى كل مده دى فى حيره انا قلبى كان وجعنى
ميار .رغم انى بكره المقالب ومحبش اعملها فى حد ..بس اول ما شوفتك كنت مضيقه جدا انك كذبت عليه قولت الولد ده بتاع مقالب ..قولت لازم اردلك المقلب ده
مرتضى عشان كان ممكن تكونى نسمه وتسبنى كل مره كنت اشجع نفسى عشان اقولك عن عمر وكنت ديما حزين انى خبيت على صاحبى وقلبى يتقطع اكتر لمااسمعه كل مره يقول نفسى اشوفها مع الوقت كنت بحبك اكتر ياميار كنت اخاڤ اكتر انى اضيعك
ميار يامرتضى اللى ياقوى الحب ..الصراحه وعدم الخداع .يعنى مفيش مقالب تانيه
مرتضى مفيش مقالب
فجاه يقطع حديثهم
عمر ..بصړاخ يالا
ميار ..انتفضت من مكانها حاضر ده صاحبك مچنون اوى
مرتضى اللى يحب يعمل اكتر من كده
عمر راح واتقدم ل نسمه تم زواج عمر ونسمه ..وكذلك مرتضى وميار
نسمه عمر
عمر نعم
نسمه تعالى عاوزك تجبلى حاجه
توجه الى المطبخ
عمر فى اى
نسمه حات كوبيات اللى فوق دى
عمر حاضر
نسمه طبق اللى هناك ده
عمر..بنفاذ صبر حاضر
نسمه انت رايح فين
عمر مش خلاص جبت اللى عاوزه
نسمه لا استنى ممكن احتاج حاجه تانى
عمر انا اى اللى خلنى اتجوز واحده قصيره
نسمه .بزعل مثل الاطفال مش عجبك قالتها خرجت من المطبخ جلست على اريكه فى صاله
عمر طبعا عجبانى .ده انا حبيتك من اول نظره .انا اعمل المستحيل عشان متروحيش منى .. والحمد الله انتى نصيبى وانا نصيبك ..انا بحبك اوى يانسمه
نسمه بفرحه وانا كمان
عمر ياسلام ياحببتى لما بتكونى هاديه ..بتكونى عسل
نسمه
طيب يالا تعالى ساعدنى
عمر تحت امرك ياقلبى
عند ميار ومرتضى
ميار قوم يامرتضى ..انا عاوزه اشرب
مرتضى ..يفرك فى عينه طب ماتروحى ياحببتى تشربى
ميار انا خاېفه
مرتضى بتريقه المطبخ فى شقتنا .مش فى شقه تانيه
ميار قوم بقا
مرتضى حاضر
ميار نهض من الفراش متوجه خارج الغرفه
ميار انا هجى معاك .اصلى خاېفه اقعد فى الاوضه لوحدى
مرتضى انا حاسس انى مجوز عيله صغيرة
ميار انا زعلانه منك .مش عاوزه منك حاجه
خرجت من غرفه جلست على مائده طعام صغيره داخل المطبخ تضع يدها على خدها ..يدخل مرتضى المطبخ يجلس بجوارها
مرتضى يعنى انتى الوقتى مش خاېفه لماتقعدى لوحدك
ميار مش انت اللى قولتلى انك عيله صغيره ومضايق منى بعدت عنك
مرتضى اضايق منك ازاى انتى خطفتى قلبى
ميار ..بزعل مصطنع ماهما تقول انا لسه زعلانه منك
مرتضى .انا همشى خليكى عندك ..ثم ذهب وفصل النور على شقه
ميار بصړاخ مثل الاطفال مرتضى انا خاېفه
مرتضى ..وهو يحاول يكتم ضحكته الحقى فى حاجه تخوف فى الشقه
ميار جريت عليه وحضنته حاجه اى ثم تابعت حديثها انت بتضحك .بتعمل فيا مقلب
مرتضى انتى مطلعه عينى بس بحبك ياقمر
ميار وانا كمان
ثم اتكلمت ميار ومرتضى فى نفس واحد نصيبى انى اكون معاك